Η διατροφή της κόκκινης αλεπούς (Vulpes vulpes) έχει μελετηθεί καλά στην Ευρώπη, αλλά υπάρχουν περιορισμένες πληροφορίες σχετικά με τις διατροφικές της συνήθειες στην Ελλάδα και σε άλλα μεσογειακά τοπία. Μελετήσαμε την ποικιλότητα της διατροφής της κόκκινης αλεπούς αναλύοντας το περιεχόμενο 219 στομαχιών προερχόμενα από τη Στερεά Ελλάδα την περίοδο 2003 – 2005.
Χρησιμοποιήσαμε την κανονική ανάλυση (CCA) και την γενικευμένη γραμμική κατανομή (GLM) για να διερευνηθεί κατά πόσον οι τροφικές ομάδες της διατροφής της αλεπού ποικίλλουν χρονικά ή / και χωρικά σε σχέση με τους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Τα θηλαστικά, τα αρθρόποδα και τα φυτά ήταν οι πιο σημαντικές τροφικές ομάδες στη διατροφή της. Ειδικότερα, ο λαγός (Lepus europaeus) καταναλώθηκε σημαντικά περισσότερο στις περιοχές όπου ασκείται η θήρα.
Τα αποτελέσματα κατέδειξαν 4 βασικά μοτίβα αρπακτικότητας.
- η αλεπού έδειξε να έχει μια ευκαιριακή εκμετάλλευση των πόρων των τροφίμων σύμφωνα με την εποχιακή τους εμφάνιση, με την εποχική εμφάνιση να είναι ο κύριος λόγος που επηρεάζει το είδος του θηράματος της.
- η αλεπού είχε γενική διατροφή, καταναλώνοντας ψυχρόαιματα σπονδυλωτά, αρθρόποδα, πτηνά και σαρκοφάγα μικρού μεγέθους με εξαιρετικά εποχιακό τρόπο.
- η διατροφή έδειξε ομοιόμορφη προτίμηση στα μικρά θηλαστικά σε όλους τους τύπους οικοτόπων κατά τη διάρκεια της μελέτης.
- η αλεπού βασίζεται σε λαγούς στις ελεύθερες στο κυνήγι περιοχές , ανεξάρτητα από τον τύπο του ενδιαιτήματος ή την εποχή.
Απαιτούνται συμπληρωματικές και μακροπρόθεσμες μελέτες για να κατανοήσουμε σε βάθος τους μηχανισμούς που εμπλέκονται σε αυτά τα υψηλά ποσοστά θήρευσης των λαγών.
