Οι διατροφικές συνήθειες της αλεπούς και του πετροκούναβου μελετήθηκαν στην περιοχή της Στερεάς Ελλάδας κατά την περίοδο 2003 – 2005. Το περιεχόμενο των στομαχιών από 219 αλεπούδες και 106 πετροκούναβα χαρακτηρίστηκε βάση της προέλευσής του, σε έξι διακριτές κατηγορίες (θηλαστικά, πουλιά, φυτά, αρθρόποδα, ερπετά- αμφίβια και άλλα). Τα δείγματα συλλέχθηκαν από διάφορες περιοχές όπου ασκείται και δεν ασκείται η θήρα και κατηγοριοποιήθηκαν βάση εποχής και τύπου οικοτόπου (θάμνοι, αγροί, δρυοδάση). Τα υπό μελέτη σαρκοφάγα τρέφονται με πουλιά και ερπετά – αμφίβια σε μικρές ποσότητες, σε ένα ποσοστό μικρότερο του 11% της διατροφής τους ανεξαρτήτως εποχής. Τα τεχνικά αντικείμενα ήταν πιο κοινά στα δείγματα από την αλεπού από ό,τι στο πετροκούναβο. Η στατιστική ανάλυση που εφαρμόστηκε έδειξε ότι η μεταβλητή της “εποχής” ήταν ο καλύτερος παράγοντας πρόβλεψης της “διατροφικής ομάδας”, ενώ οι διατροφικές συνήθειες δεν ήταν στατιστικά σημαντικές όσον αφορά το “έτος”, τον “οικότοπο” και την “άσκηση θήρας”.
EUROPEAN HARE (LEPUS EUROPAEUS) DENSΙTY RESPONSE IN MEDITERRANEAN ECOSYSTEMS
Σκοπός αυτής της εργασίας ήταν να εκτιμηθεί η πυκνότητα του λαγού την άνοιξη και το καλοκαίρι, και να εξεταστούν αν αυτή η πυκνότητα επηρεάζεται από τον τύπο βιοτόπου, την εποχή, τις ρυθμίσεις θήρας καθώς και από διάφορους περιβαλλοντικούς παράγοντες. EUROPEAN HARE (LEPUS EUROPAEUS) DENSΙTY RESPONSE Παρουσίαση στο συνέδριο της Παγκόσμιας Ένωσης Θηραματοβιολόγων (IUGB) που […]